نکات کلیدی
- ماندگاری و فراگیر بودن آرایش، حداقل تا حدی به دلیل پتانسیل ادراکی آن است.
- چهره هایی که آرایش میکنند جذاب تر به نظر میرسند و باعث فعال شدن نقاط پاداش در مغز میشوند.
- آرایش کردن با افزایش تضاد بین پوست و اجزای مجاور هم در صورت،تا حدی پوست صورت را یکدست تر میکنند.
انواع آرایش حداقل از زمان مصریان باستان مورد استفاده قرار میگرفتهاند؛ و رنگدانههایی یافت شدهاند که به نظر میرسد روی بدن استفاده میشدهاند و از قدیمیترین ساختههای شناختهشدهی بشر هستند. ماندگاری و فراگیر بودن آرایش، حداقل تا حدی به دلیل پتانسیل ادراکی آن است. به عنوان مثال، چهرههایی که آرایش دارند جذابتر به نظر میرسند و مراکز پاداش را در مغز فعال میکنند.
هدف معمول از آرایش کردن این است که پوست را یکدستتر نشان دهد. این هدف محصولات آرایشی رنگ پوست، مانند کرم پودر و کانسیلر است. با استفاده از دو روش مختلف برای اندازهگیری فیزیکی میزان یکدستی پوست، محققان به این نتیجه رسیدند که پوست با آرایش واقعا از همگنی فیزیکی بیشتری نسبت به پوست بدون آرایش برخوردار است. یعنی شرکتکنندگان دراین آزمایش با چهرههایی آرایشکرده، در مقایسه با چهرههای بدون آرایش، پوست یکدستتری دارند.
جالب است بدانید که میزان تاثیر قضاوت ادراکی بیشتر از میزان تاثیر اندازهگیریهای فیزیکی بود، که این نشان میدهد عواملی بر درک یکدستی پوست تأثیر میگذارند که با اندازهگیریهای فیزیکی تکههای پوستی جدا شده برای بررسی مشخص نمیشوند.
از این رو، یک مقالهی علمی جدید (که من هم یکی از نویسندگانش هستم) با هدف بررسی این موضوع که آیا آرایش باعث میشود پوست صورت؛ با افزایش تضاد بین پوست و اجزای مجاور صورت، یکدستتر دیده شود، منتشر شد.
برای آزمایش این فرضیه، ما دو مطالعهی موردی انجام دادیم که در آن شرکتکنندگان یکدستی ظاهری پوست در چهرههای با آرایش و بدون آرایش را بررسی میکردند. در مورد اول از آرایش دیجیتالی استفاده شد و در مورد دوم از محصولات آرایشی واقعی استفاده شد که توسط یک آرایشگر حرفه ای اعمال شدند.
روی صورتهای آرایش شده، مواد آرایشی روی لبها، چشمها و ابروها استفاده شده بود، اما پوستشان هیچ آرایشی نشده بود، بنابراین پوست از نظر فیزیکی در هر دو حالت یکسان بود و فقط اجزای صورت متفاوت بود.
چه آرایش به صورت دیجیتالی اعمال شود( مورد اول) و چه توسط یک آرایشگر حرفه ای اعمال شود(مورد دوم)، شرکت کنندگان بررسی کردند که پوست حتی در شرایطی که آرایش فقط روی ابروها، چشمها و لبها اعمال میشود، حالت یکدستتری دارد. این نتایج نشان میدهد که لوازم آرایشی نه تنها از طریق محصولاتی مانند کرم پودر و کانسیلر که مستقیماً روی پوست اعمال میشوند، بلکه از طریق محصولاتی مانند رژ لب و ریمل که روی اجزای صورت اعمال میشوند، جلوهی یکدستتری به پوست میدهند.
پرسش این است: چرا حتی زمانی که آرایش فقط روی اجزای صورت اعمال می شود، پوست یکدستتر دیده میشود؟ بر این باوریم که لکهها و چین و چروک ها ممکن است با افزایش کنتراست صورت توسط لوازم آرایشی سرکوب شوند. این مطالعه نشان میدهد که آرایش نه تنها از طریق استفاده از محصولات روی پوست، بلکه با اصلاح بافت بصری بر ظاهر پوست تأثیر میگذارد.